Eerste impressie van de veehouderij in Oekraine
Door: laurens
Blijf op de hoogte en volg Laurens
15 September 2015 | Oekraïne, Izyaslav
Hallo beste mensen,
Na een paar dagen rond te hebben gekeken op het bedrijf heb ik zo mijn eerste beeld van de veehouderij in Oekraïne kunnen vormen. Als eerste is de Oekraïense bevolking erg vriendelijk en vinden ze het geweldig dat je er bent. Elke dag komen ze gedag zeggen en proberen ze een grapje te maken, het grapje kan je alleen nooit helemaal begrijpen. Dit komt door de taalbarrière die hier nogal aanwezig is. Dit is natuurlijk weer onderdeel van het avontuur. Handen en voeten taal is hier elke dag aan de orde!
Nu even naar de koeien. Bij Farmgate melken ze z'n 60 koeien en staan er 5 droog. De koeien geven zeker wel gemiddeld 9,5 kg per dag. Dit is voor Nederlandse begrippen enorm onder de maat. Het jaargemiddelde zit hier op z'n 3000 kg, terwijl we in Nederland wel rond de 8000 zitten. Veel te verbeteren dus! Het viel mij gelijk al op dat er met simpele aanpassing al veel verbetering te behalen valt. Deze verbetering zijn vooral te vinden in het rantsoen, de kwaliteit van het voer en het fokdoel. Er zijn hier in Oekraïne zat bedrijven die additieven of andere materialen/diensten kunnen leveren. Het probleem is simpelweg dat de werknemers zich geen raad weten met deze mogelijkheden.
Melkkwaliteit:
De melkkwaliteit laat hier nogal wat steken vallen. Zo wordt er hier alleen gemeten op het vet percentage. De rest van de te testen mogelijkheden worden niet benut, waarom? Dat weet niemand. Er wordt dus geen gebruik gemaakt van de technieken, wat de kwaliteit en het management aardig beïnvloed. De gegevens van de melkkwaliteit kunnen gebruikt worden voor aanpassingen in het rantsoen en helpen mee met het bepalen van het fokdoel. Hierin heb ik geadviseerd en ze gaan nu kijken wat de mogelijkheden zijn om het te testen en wat het kost.
Vooral wat het kost is hier een groot probleem. Ze willen graag verbeteren, maar het mag allemaal niks kosten. Nu is de kunst om ze te overtuigen van het feit dat je vaak eerst wat kosten moet maken voordat het daadwerkelijk beter gaat, en daarna dus rendement gaat opleveren. Tijdens verschillende gesprekken merkte ik dat ze overtuigd zijn en gevoelig voor een correcte onderbouwing.
Het probleem:
Het grootste probleem is dusdanig het lage kennis niveau, en de ontwikkeling hier van gaat moeizaam. Veel Oekraïense medewerkers en landgenoten zijn trots op hun manier van boeren. De Oekraïense manier is met de koeien de wei in en eigenlijk voor herder spelen. Tijdens deze lange wandeltochten verbruiken de koeien veel energie. De kwaliteit van het voer in de velden is dusdanig laag dat het vrij logisch is dat de koeien weinig melk produceren. Om dit te veranderen moet je heel voorzichtig en met geduld werken en uitleggen. Voor de huidige manager van de koeien zat er een Amerikaan op het bedrijf die van de ene dag op de andere zei: No Ukraine style, American style. Dit is totaal verkeerd gevallen en heeft averechts gewerkt.
Om het bedrijf te innoveren lopen we hier tegen nog een ander probleem aan. De akkerbouwers willen het liefst van de koeien af, want ze zijn van mening dat dit alleen meer geld kost en niet rendabel kan worden. De reden dat de koeien er dan toch zijn heeft alleen een sociale reden en belang voor de akkerbouwers, hoe dan?
De koeienstallen bestaan al 40 jaar en vele medewerkers werken hier ook al hun hele leven. De grond in Oekraïne kan je niet kopen, maar alleen pachten. Veel werknemers komen uit hetzelfde dorp en kennen de verpachters of verpachten zelf grond. Als het bedrijf zou beslissen om de koeien eruit te doen verliezen de mensen hun baan en zullen dit het bedrijf niet in dank af nemen. Het risico is een slechte naam en het verliezen van de pachtcontracten wat zal leiden tot een ware catastrofe. Aangezien het hier niet om een paar hectare gaat maar honderden of misschien zelfs duizenden.
Dit was even een kleine impressie van de landbouw tot zover!
Groeten,
Laurens
Na een paar dagen rond te hebben gekeken op het bedrijf heb ik zo mijn eerste beeld van de veehouderij in Oekraïne kunnen vormen. Als eerste is de Oekraïense bevolking erg vriendelijk en vinden ze het geweldig dat je er bent. Elke dag komen ze gedag zeggen en proberen ze een grapje te maken, het grapje kan je alleen nooit helemaal begrijpen. Dit komt door de taalbarrière die hier nogal aanwezig is. Dit is natuurlijk weer onderdeel van het avontuur. Handen en voeten taal is hier elke dag aan de orde!
Nu even naar de koeien. Bij Farmgate melken ze z'n 60 koeien en staan er 5 droog. De koeien geven zeker wel gemiddeld 9,5 kg per dag. Dit is voor Nederlandse begrippen enorm onder de maat. Het jaargemiddelde zit hier op z'n 3000 kg, terwijl we in Nederland wel rond de 8000 zitten. Veel te verbeteren dus! Het viel mij gelijk al op dat er met simpele aanpassing al veel verbetering te behalen valt. Deze verbetering zijn vooral te vinden in het rantsoen, de kwaliteit van het voer en het fokdoel. Er zijn hier in Oekraïne zat bedrijven die additieven of andere materialen/diensten kunnen leveren. Het probleem is simpelweg dat de werknemers zich geen raad weten met deze mogelijkheden.
Melkkwaliteit:
De melkkwaliteit laat hier nogal wat steken vallen. Zo wordt er hier alleen gemeten op het vet percentage. De rest van de te testen mogelijkheden worden niet benut, waarom? Dat weet niemand. Er wordt dus geen gebruik gemaakt van de technieken, wat de kwaliteit en het management aardig beïnvloed. De gegevens van de melkkwaliteit kunnen gebruikt worden voor aanpassingen in het rantsoen en helpen mee met het bepalen van het fokdoel. Hierin heb ik geadviseerd en ze gaan nu kijken wat de mogelijkheden zijn om het te testen en wat het kost.
Vooral wat het kost is hier een groot probleem. Ze willen graag verbeteren, maar het mag allemaal niks kosten. Nu is de kunst om ze te overtuigen van het feit dat je vaak eerst wat kosten moet maken voordat het daadwerkelijk beter gaat, en daarna dus rendement gaat opleveren. Tijdens verschillende gesprekken merkte ik dat ze overtuigd zijn en gevoelig voor een correcte onderbouwing.
Het probleem:
Het grootste probleem is dusdanig het lage kennis niveau, en de ontwikkeling hier van gaat moeizaam. Veel Oekraïense medewerkers en landgenoten zijn trots op hun manier van boeren. De Oekraïense manier is met de koeien de wei in en eigenlijk voor herder spelen. Tijdens deze lange wandeltochten verbruiken de koeien veel energie. De kwaliteit van het voer in de velden is dusdanig laag dat het vrij logisch is dat de koeien weinig melk produceren. Om dit te veranderen moet je heel voorzichtig en met geduld werken en uitleggen. Voor de huidige manager van de koeien zat er een Amerikaan op het bedrijf die van de ene dag op de andere zei: No Ukraine style, American style. Dit is totaal verkeerd gevallen en heeft averechts gewerkt.
Om het bedrijf te innoveren lopen we hier tegen nog een ander probleem aan. De akkerbouwers willen het liefst van de koeien af, want ze zijn van mening dat dit alleen meer geld kost en niet rendabel kan worden. De reden dat de koeien er dan toch zijn heeft alleen een sociale reden en belang voor de akkerbouwers, hoe dan?
De koeienstallen bestaan al 40 jaar en vele medewerkers werken hier ook al hun hele leven. De grond in Oekraïne kan je niet kopen, maar alleen pachten. Veel werknemers komen uit hetzelfde dorp en kennen de verpachters of verpachten zelf grond. Als het bedrijf zou beslissen om de koeien eruit te doen verliezen de mensen hun baan en zullen dit het bedrijf niet in dank af nemen. Het risico is een slechte naam en het verliezen van de pachtcontracten wat zal leiden tot een ware catastrofe. Aangezien het hier niet om een paar hectare gaat maar honderden of misschien zelfs duizenden.
Dit was even een kleine impressie van de landbouw tot zover!
Groeten,
Laurens
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley